3 - Live In Concert (1968)

Concert uit 1968, waarop de melancholieke singer/songwriter begeleid wordt door jazzmusici (Warren Bernhardt (p), Daniel Hankin (g), Mike Mainieri (vib), Eddie Gomez (b) en Donald MacDonald (d)). Hardin speelt graag met z'n frasering en daarvoor heeft hij hier de adequate ondergrond. 't Levert een sfeer op die vergelijkingen oproept met werk van Tim Buckley en Van Morrison ("Astral Weeks"!) uit dezelfde tijd. Naast het mooiste van z'n eerste 2 albums komen ook enkele niet op studioalbum verschenen songs voorbij. Aangrijpend is "Lenny's Tune", voor de toen recent overleden Lenny Bruce. De diepe oprechte emotie die door Hardins zang klinkt, maakt dat je van beluistering haast een ongemakkelijk gevoel krijgt.