Empyrean Isles (Rudy van Gelder Edition) (1964)

Het vierde album als bandleider van de pianist, die op dat moment (1964) speelde in het beroemde sixtieskwintet van Miles Davis. Het behoort met het een jaar later verschenen "Maiden Voyage" tot z'n beste én bekendste werk uit z'n vroege periode. Met "Cantaloupe Island" hint hij naar de toen opkomende souljazz: het nummer leunt sterk op een doorlopende funky pianoriff. Het funky gehalte ervan werd begin jaren '90 door de popgroep US3 erkend: het nummer "Cantaloop" werd met kenmerkende Hancock-sample een wereldhit. Het is een nogal afwijkend nummer op de plaat die verder hardbop als uitgangspunt heeft, maar steeds weer vrije paden opzoekt. Nummers als "Oliloqui Valley" kennen meerdere ritme- en sfeerveranderingen: de rest van de band volgt beurtelings de solist in dienst modale exploraties. Met de ritmesectie van het Miles Davis Quintet en cornettist Freddie Hubbard heeft de pianist uitgelezen partners voor zijn muzikale eilandentrips. Rudy van Gelder zorgt op deze 1999-remaster dat het beter klinkt dan ooit.