Oxymoron (2007)

"Estlander Tüür componeert sinds 2002 'vectorieel'. Beluistering van de beide werken die volgens de nieuwe methode zijn gecomponeerd, leert dat het gaat om een dubbellagige werkwijze. In "Salve Regina" is dat een bijna voortdurend eenstemmige zanglijn à la Arvo Pärt tegenover sneller bewegende akkoordblokken. In "Oxymoron" (ofwel 'inwendige tegenstelling') zijn dat glijdende strijkerskoralen onder stuiterende blazersakkoorden. het marimbaconcert "Ardor" (2001-02) is nog helemaal de vertrouwde Tüür: tomeloze energie gepaard aan intuïtieve muzikaliteit, zich van alles bedienend wat maar te pas komt. "Dedication" (1990) toont verwantschap met doorbraakwerk "Architectonics": minimal gecombineerd met seriële elementen met op de achtergrond de popmuziek waar hij zich in zijn jonge jaren mee bezighield. Een gevarieerde staalkaart, voortreffelijk gepresenteerd onder voorvarende directie van de jonge Olari Elts. Zoals altijd bij ECM zijn opname en toelichting perfect." (Siebe Riedstra, Luister; Waardering: 9)