Blues And Haikus (1959)

"In 1959 had Kerouacs naam en faam als schrijver een voorlopig hoogtepunt bereikt (twee jaar na de publicatie van zijn boek "On The Road") en maakte hij twee platen. Voor deze tweede vroeg hij zijn saxheld Zoot Sims, die oip zijn beurt saxofonist Al Cohn uitnodigde. In vergelijking met Steve Allen op "Poetry For The Beat Generation" voegen de toeters op de opvolger "Blues And Haikus" echt iets toe. Sfeer, spanning... en nog zo wat. Schrijver, dichter en 'voordrachtskunstenaar' Kerouac heeft een wonderlijk 'taal-in-ritme-gevoel dat zo'n 50 jaar na dato blijft fascineren. Declameren is daarvoor uiteraard nietde juiste term. Wel kunnen - moeten? - we Kerouac beschouwen als de aartsvader van de rap, bedachten we. Een plek in de bak 'spoken word' is in ieder geval zeer ten onrechte." (Cees Bronsveld, Heaven)