Willisau Concert (2000)

Eén van de hoogst gewaardeerde solo-albums (klik voor een recensie op de link) van de pianist. Taylor (1929) was anno 2009 op North Sea Jazz (solo) en in het Bimhuis (met drummer Tony Oxley). "Een klank die de ruimte tot in alle hoeken vult en je hart omsluit. Die kan maar van één man afkomstig zijn: de grondlegger van de free jazz. De 80-jarige jazzlegende, die zijn instrument als een verzameling van 88 gestemde trommels beschouwt, kreeg het zomer 2009 voor elkaar om op North Sea Jazz Festival een concert te geven dat je als aan de grond genageld deed staan. Compromisloos. Dat is hij zijn hele leven al. Toen Glenn Gould hem hoorde, zei hij dat hij nog nooit zulk formidabel pianospel had gehoord. Zijn techniek wordt vergeleken met die van Vladimir Horowitz in zijn beste tijd. Taylor vindt zo'n vergelijking onzin. Niet omdat hij niet zo goed zou zijn. Horowitz speelde jaren dezelfde stukken van dode componisten. Taylor doet elke keer iets nieuws. Van zichzelf. Dat is pas techniek." (Koen Schouten, Volkskrant)