Initiation (1975)

Nadat de in die dagen hyperproductieve 'wonder boy' een progressieve rockgroep had opgericht (Utopia), verscheen toch snel dit solo-album. Net als bij vroeg Utopia-werk maakt hij hier volop gebruik van gestapelde synthesizersounds, met even pompeuze als geslaagde resultaten in bijv. de openingssong "Real Man". Dat hij niet voor één gat is te vangen bewijst hij met het daaropvolgende a capella-nummer, dat, hoe ironisch, "Born To Synthesize" heet. En zo bevat de eerste helft intrigerende progressieve pop-rocksongs. De tweede helft is ook intrigerend, maar wel 'another cup of tea': een suite van 36 minuten, die klinkt zoals de titel belooft: "A Treatise On Cosmic Fire". Vervreemdende, ja kosmische muziek vol productionele high tech-anno-1975. Ofwel met synthesizers gegenereerde geluidssculpturen met daarover Rundgrens onnavolgbare gezongen tractaat. Er zijn wat referenties aan die andere volstrekt eigenzinnige geest in het progressieve muzieklandschap, Peter Hammill. Om precies te zijn "Magog" van "In Camera".