Ruth Is Stranger Than Richard (1975)

Reïssue van het derde solo-album van de voormalige Soft Machine-zanger/drummer, als opvolger van "Rockbottom" (1974). "Een val uit een raam veroordeelt Wyatt in 1973 tot de rolstoel. Het werkt als een bevrijding, want als invalide ziet hij zichzelf niet langer als een bandleider, maar als muzikant die per project de juiste mensen kan kiezen. Hoge verkoopcijfers heeft Wyatts sololoopbaan niet opgeleverd. Daarvoor is zijn artrock en jazz(pop) te excentriek en zijn ijle, benepen stem te apart. Wyatt is echter een fenomeen. De Engelsman heeft evenals Peter Hammill en Tom Waits een geheel eigen muzikaal universum opgebouwd, waarin het doorgaans goed toeven is. Hij opereert met de vrijheid van de jazz, doet aan vocale acrobatiek, komt met rare geluidjes, vreemde invallen en intrigerende teksten en is met zijn veelal langzame artrock vaak onweerstaanbaar melancholiek. Dit album uit 1975 biedt origineel audio-impressionisme die de weg van "Rock Bottom" volgt, zij het op iets minder hoog niveau." (René Megens, Oor)