This Brings Us To, Volume 1 (2009)

"De briljante altsaxofonist, fluitist en componist heeft zijn band Zooid genoemd naar cellen die zich onafhankelijk kunnen bewegen binnen een organisme. Leden van zijn kwintet krijgen dus de mogelijkheid om binnen het raamwerk van de stukken zelf te variëren op een reeks noten of intervallen. Die combinatie van vrijheid en afspraken levert een heerlijk soort spanning op. De themas lijken soms op rhythm & blues-riffs, soms op eigentijdse kamermuziek. Omdat ze zich in verschillende lagen ontwikkelen hebben ze allemaal iets zwevends, onbestemds. Maar ondanks de complexe en af en toe abstracte structuren klinkt de muziek geregeld enorm funky. Threadgill speelt op drie nummers zijn klassiek aandoende dwarsfluit, en op de andere drie zijn schor kwakende sax, tussen de officiële noten door geperst als de zang van een oude bluesman. Gitarist Liberty Ellman is een van de beste sidemen die hij ooit heeft gehad: zijn improvisaties zijn grillig en toch logisch." (Frank van Herk, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)