Viola Voilà (2006)

"Allemachtig, wat trekt die Esther Apituley toch een mooie toon uit haar altviool. Meteen in het eerste stuk, de 'Arpeggione'sonate van Schubert, wordt je diep geraakt. Zoveel weemoed, verlangen, goedheid en zuiverheid. Muziek waar je een beter mens van wordt. Daarna is het tijd voor een adempauze. Richard Drigo's aangename Valse bluette zet de luisteraar weer met beide benen op de grond. Dat is noodzakelijk, want met de Capriccio van Vieuxtemps en vervolgens Dream van John Cage (oorspronkelijk voor piano geschreven) en de Elégie van Stravinsky doet Apituley weer een zware aanslag op het gemoed. Capriccio is een solowerk, dat ze met zigeunerachtige zwier speelt en Dream geeft antwoord op de vraag: wat komt harder binnen dan één altviool? Nou, vier altviolen dus. Het Amsterdam Viola Quartet roept met het werk van Cage een mengeling van troosteloosheid en troost, waarna Stravinsky's altvioolsolo de luisteraar onderdompelt in diepe treurnis. " (Erik Voermans, Het Parool; waardering: 4 uit 5 sterren)