In 1984 was de Nik Kershaw-manie op z'n hoogtepunt door twee grote hits van zijn debuut "Human Racing", namelijk "Wouldn't It Be Good" en "I Won't Let The Sun Go Down On Me". Uit die tijd stamt dit TV-optreden (opgenomen in de Münchense Alabama Hall) dat zowel op de DVD als de CD staat. Kershaw maakte slim in elkaar zitten de popliedjes, die je met een beetje goede wil onder 'symfo-pop' zou kunnen scharen. Dit maakte dat zijn muziek niet alleen door pubermeisjes werd gewaardeerd, die zijn beeltenis naast Simon Le Bon op hun kamertjes hingen, maar ook door oudere collega's als Tony Banks, op wiens solo-platen hij later te horen zal zijn. In "Bogart" zit bijvoorbeeld een mooi gitaarduet met zijn sologitarist Keith Airey, waarbij opvalt dat de mooiste frases door multi-talent Kershaw (ooit gitarist van de jazzrockband Fusion) zelf worden gespeeld. Natuurlijk ontbreken genoemde hits niet, waarvan vooral (het later door o.a. Soulwax gecoverde) "Wouldn't It Be Good" maar niet wil vervelen. Verslavend knappe song.
Nederlands
Titel | Live In Germany 1984 (DVD + CD) |
Secundaire auteur | Nik (geb. 1958) Kershaw |
Type materiaal | DVD muziek |
Uitgave | Abc, 2010 |
Overige gegevens | 1 disc |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Progressieve pop |