Silent Movies (2011)

"Het aantal projecten van gitarist Marc Ribot is, net als zijn originaliteit, indrukwekkend. Ribot liet zich voor Silent Movies (2010) inspireren door onder andere Charlie Chaplin-films die hij een stuk zwaarmoediger benadert dan de voor zich sprekende stuntelhumor. Deze hartverscheurende soloplaat klinkt vreselijk oprecht en staat bol van verstilde dramatiek. Knap is hoe hij telkens, vaak minimalistisch, twee verhalen tegelijk vertelt in het hoge en lage register. Hij zet zijn tanden in de beelden en is daadwerkelijk onderdeel van het medium. "Blind Movies" wilde Ribot het eerst noemen en inderdaad, met de ogen dicht waan je je in films van adembenemende schoonheid." (Tim Sprangers, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren(!))