Live At Iridium, New York (2005)

"Hoewel Pilc al eens hyperactief uit de hoek komt, racet hij niet zomaar over het klavier of beukt hij niet zomaar met blokakkoorden op de luisteraar in. Het nerveuze zit voornamelijk in de opbouw van zijn muziek. Dit begint al bij het thema, dat hij graag voorziet van ritmische hoeken of dissonante omkadering, waardoor het herkenbare meteen verbrokkelt. Wanneer hij aan het soleren slaat, gaat Pilc nog wat verder. Een muzikaal idee kan bij hem obsessief herhaald worden, maar voor hij aan de uitwerking ervan toe is, zit hij al ergens anders. Bovendien citeert hij graag uit het jazzrepertoire, alsof één stuk tegelijkertijd niet genoeg is. De meest typerende track van "Live At Iridum" is "Ignition", dat vertrekt vanuit een obsessieve riedel en alle typische Pilc-dada's bevat. Die vormen de basis voor een heel eigen muzikale benadering en belevenis." (Kwadratuur.be)