Armide (2011)

Luister-10, sept/okt 2011: "In Tasso's ridderepos 'Jeruzalem Bevrijd' pleegt Armida geen zelfmoord nadat Rinaldo haar verlaten heeft. Ook Lully en zijn tekstdichter Quinault laten dat niet gebeuren. In haar wanhoop zingt Armide alleen nog op wraak, maar voor regisseur Robert Carsen is dat een gepasseerd station: haar wereld is ingestort en dan rest alleen nog de dolk. Carsten en dirigent William Christie hebben de mezzosopraan Stéphanie D'Oustrac de 'prille schoonheid' van de titelheldin perfect gecast. Zelfs in een rood satijnen onderjurkje is ze verblindend mooi. Zo beeldschoon zijn en toch bedrogen worden, arme Armide! Haar slot-lamento snijdt door het hart. Carsen is net als Christie geen man voor barokensceneringen uit de oude doos. De modern ogende choreografieën versterken de grandeur à la Versailles van Lully's muziek. De schitterende vormgeving verhoogt het esthetische genot van deze rijk gelaagde productie." (Marijke Schouten)