Charles de Wolff speelt Rheinberger, Reubke en Reger in de Kathedrale basiliek Sint Bavo te Haarlem (1994)

"Zeer eerbiedig is het commentaar dat drie componisten uit de Duitse romanriek gaven op de muziek van wie hen waren voorgegaan. Joseph Rheinberger was groot bewonderaar van Bach. Ook de Passacaglia uit zijn 8e Orgelsonate getuigt daarvan. De 24 variaties worden door De Wolff in een mooie cadans uitgevoerd. De Fuga waarmee Julius Reubke zijn "Sonate over de 94e Psalm" besluit, is een eerbewijs aan Liszt, die nieuwe wegen baande door indrukken, teksten en gevoelens vrijuit te vertalen in muziek. De Wolff voert de Sonate met visie en vaart uit. Als het over het verdelgen van de goddelozen gaat, de muziek aanzwelt en De Wolff 'ff' kan spelen, is, zit je op het puntje van je stoel. Dat geldt ook voor de "Fantasie und Fuge" van Reger, waarin heden (vrijuit fantaseren) en verleden (dubbelfuga) elkaar ontmoeten. De Wolff speelt het grandioos, met wild in het rond draaiende quasi-vivaces, fraai opbloeiende en verwelkende adagio's, venijnig bijtende agitato's en daverende crescendo-passages." (J. Veerman, Ref. Dagblad)