Requiem e.a.w. (Gardiner) (1994)

"Frankrijk was eind 19de eeuw nog steeds onder de indruk van Berlioz' stormachtige Grande Messe des Morts. Fauré daarentegen schreef een uitermate intiem Requiem, dat niet de verschrikkingen van het Laatste Oordeel uitbeeldt, maar als het ware een wiegenlied van de dood is. Een Dies Irae kon hij dan ook niet gebruiken. Wel een onbevangen gebed (Pie Jesu) en een rechtstreeks naar de hemel leidend slotdeel (In Paradisum). Het werk als totaal leidt geleidelijk van het donker naar het licht. Deze opname uit 1992 wijkt van de gebruikelijke concertpraktijk af, want gaat uit van de vroege versie. Hier slechts een solistische vioolpartij en minder koper. Gardiner slaagt er zo in een wereld vol schoonheid en troost op te roepen. De uitvoering profiteert van de perfecte jongenssopranen die het onvolprezen Monteverdi Choir aanvullen. Plus in het Pie Jesu de wonderbaarlijke sereniteit van Catherine Bott in haar toptijd. In geen andere opname brengen musici ons dichter bij de hemelpoort." (Aad van der Ven, Luister)