Ein deutsches Requiem (Herreweghe) (1996)

"Brahms' eerste publieke succes betrof een vocaal werk: Ein deutsches Requiem. Het werk ontstond in de jaren 1860 als reactie op de dood van zowel Schumann als Brahms' moeder. Ein deutsches Requiem is uniek omdat het werk niets heeft uit te staan met de katholieke dodenmis. In het traditionele requiem was de beeldtaal van de joodse en vroegchristelijke apocalyptiek verworden tot een morbide lijkklacht waarbij de gelovigen met hel en verdoemenis om de oren werden geslagen. Brahms was wat dat betreft een briljant tekstcompilator: iedere verwijzing naar het christelijke verlossingsdrama meed hij, maar juist daardoor wist hij een aantal prachtige bijbelse beelden opnieuw leven in te blazen: het gras dat verdort, de bloem die afvalt, het graan dat in de aarde afdaalt, de moede arbeiders die zullen juichen bij de oogst, want 'hun werken volgen hun na'... Het verbaast niet dat Brahms het woord 'deutsch' in de titel het liefst had vervangen door 'Mensch'." (HJ, Muziekweb)