Fraaie studio-sessie (zo te horen met publiek) met een heerlijke ongedwongen sfeer, voor een radiostation, uit 1972. Zowel Raitt en George (met Little Feat) hadden net twee platen uit. Hoewel deze twee uiteindelijk zouden uitgroeien tot bekende iconen was het John Hammond, die met al zo'n dikke tien albums op z'n naam de gelouterde van het stel was. Het eerste blok bestaat uit door Raitt gezongen songs (o.a. "Love Has No Pride" en Chris Smithers "Love Me Like A Man"), die daarin bijgestaan wordt door eerst alleen haar vaste bassist Freebo en later ook George (gitaar) en Hammond (mondharmonica). We horen hier een geminimaliseerde vorm van die unieke blend van singer/songwriter, rhythm & blues en blues met een laidback feel waar Raitt en George zo bekend mee werden. In een versie van Little Feats "A Apolitical Blues" wordt dat voortgezet. Het tweede blok, door John Hammond (o.a. "The Sky Is Crying") is meer gericht op pure blues. Eerst speelt hij in z'n eentje, uiteindelijk voegen Raitt en George zich bij hem.
Nederlands
Titel | Ultrasonic Studios 1972 |
Secundaire auteur | Bonnie Raitt ; Lowell George ; John Hammond |
Type materiaal | CD |
Uitgave | Chrome Dreams, 2014 |
Overige gegevens | 1 disc |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | singer/songwriter ; Rhythm & Blues |