The last symphonies: Instrumental oratorium (Concentus Musicus Wien; Harnoncourt) (2014)

"Nikolaus Harncourt is ervan overtuigd dat Mozart zijn laatste 3 symfonieën (Nrs. 39-41), uit 1788, als een gesloten cyclus bedoelde. Als een 'oratorium zonder woorden' met de uitstraling van een quasisacrale gebeurtenis waar een dramatische opbouw in is te ontdekken. Met zijn enorme Mozartervaring en altijd overtuigende, goed onderbouwde visie werpt de 84-jarige dirigent hiermee nieuw licht op de werken. En dat leidt tot een verrassende interpretatie, waardoor ze als nieuw tot ons komen. Onconventionele tempokeuzes en typische harnoncourniaanse accenten onderstrepen de dramatiek, maar ook de romantiek lijkt hier al aangebroken. Het orkest voelt dit feilloos aan. Door over de gehele linie transparant te blijven en versieringen zorgvuldig uit te werken, komen details naar voren die normaal gesproken onopgemerkt blijven. Hier wordt definitief afgerekend met het soms zoetig dartele imago van de componist. Een opname van (mogelijk) historische waarde. Typisch Harnoncourt dus..." (Frans Jansen, Klassieke Zaken)