Four Classic Albums (2014)

Vier vroege albums, uit de periode 1955-1961 van de Amerikaanse jazzvocaliste. Ze is dan nog niet zo eigenzinnig en onvergelijkbaar in de weer als op een later live-album als "The Audience With Betty Carter" (1980), maar dit zijn wel de jaren waar de kiem voor haar uiterst muzikale manier van zingen is gelegd en bij vlagen ook al doorklinkt. Meteen al op de plaat met Ray Bryant doet ze een fraaie scat. Opmerkelijk is de samenwerking met Ray Charles uit 1961: ook een unieke vocalist, maar op een heel andere manier. Ze zijn hier vastgebonden aan behoorlijk stroperige orkest- en bigbandarrangementen van Marty Paich. Tuurlijk is dat een topper, maar het is niet het soort arrangementen waarin Carters talenten, die vrijheid nodig hebben, goed tot hun recht komen. Dit doet niets af aan de uniciteit van deze duettenplaat.