Pelléas et Mélisande (1992)

"De Pelléas die Boulez indertijd in 1992 bij de Welsh National Opera dirigeerde werd erg geprezen. En best terecht. In de beeldopname is sprake van veel toegevoegde sfeer. Hoewel Engels met een derhalve niet ideale Franse uitspraak, laten de solisten prachtige dingen zien en horen. Vooral Alison Hagleys Mélisande is imposant om naar te kijken en te luisteren. Haar zang en acteren zijn voortreffelijk en ze toont een innemend beeld van onschuld. Van intelligentie getuigt ook Neill Archers opvatting van de Pelléas rol; de Arkel van Kenneth Cox is al evenzeer hoogwaardig in vocaal en theatraal opzicht. De productie van Peter Stein is eenvoudig, effectief en fraai belicht. Hij heeft het regieheft stevig in handen en wist prachtig tot de essentie van het moeilijk grijpbare werk door te dringen, ook omdat hij s componisten aanwijzingen zo scrupuleus volgt. Ook het strakke toneelbeeld en de heldere belichting zijn hiermee in volledige overeenkomst." (Jan de Kruijff Musicalfeiten)