Fiamma del belcanto (2015)/ Diana Damrau

"Het belcanteske feest met Diana Damrau begint met 'Ancor non giunse...' uit Donizetti's Rosmonda d'Inghilterra. Een werk dat volgens Damrau nog dicht bij Rossini staat, maar waarin ze toch fors dramatisch aanzet. Wat haar interpretatie in deze en andere belcanto-aria's echt uniek maakt is dat ze die accenten zet vanuit een ongehoord welluidende stem, van het type waar je die uithalen niet van verwacht. Dirigent Gianandrea Noseda bedient haar op haar wenken, qua tempi. Die bieden Damrau alle ruimte tot adembenemende vocale spinsels. Haar dekkend zingen is daarbij even welluidend als egaal en mooi, maar ook van een zekere monotoniteit die haar Rosmonda niet wezenlijk doet verschillen van Elvira, Maria Stuarda, zelfs niet van Mimì of Nedda. Pas in het coloratuurvuurwerk valt alles samen in een feest van zinsbegoochelend nachtegalengekwetter. Haar hoogtepunt bereikt ze als Amina in La sonnambula. Daar onderstreept de klankschoonheid de kwetsbaarheid van haar karakter." (René Seghers, Luister; 4 uit 5 sterren)