The Symphonies Nos. 1, 2 & 4; Finlandia; Karelia Suite (Ashkenazy) (1997)

'Jean Sibelius wordt vaak gezien als typisch Scandinavische 'schilder' van eeuwig zingende bossen, die geen wezenlijk vernieuwende bijdrage heeft geleverd aan de 20ste-eeuwse muziek. Dit vooroordeel doet hem groot onrecht, want zowel zijn symfonische gedichten als symfonieën laten een fascinerende ontwikkeling zien: de beide eerste Symfonieën ademen de geest van zijn idool Tsjaikovsky. Met de Derde Symfonie onderzocht hij eenmalig de mogelijkheden van het neoclassicisme. Het verschil met de daaropvolgende Vierde had niet groter kunnen zijn: wie van Sibelius alleen de Finlandia kent, zal zich erover verbazen dat Sibelius (die in die periode voor een tumor behandeld werd) zulke koude klanken kon schrijven. (...) Er zijn maar weinig dirigenten die de kracht evenaren waarmee Herbert von Karajan deze muziek dirigeerde, al behoort Vladimir Ashkenazy absoluut tot de beste Sibelius-vertolkers'. (HJ, Muziekweb).