Musique de chambre (Eric Le Sage, Paul Meyer e.a.) (2000)

"In het grensgebied tussen klassiek, lichte muziek, jazz en volksmuziek komt de klarinet misschien wel het best tot recht. Daar kunnen al zijn verschillende karakteristieken worden uitgespeeld. De Suite pour violon, clarinette et piano van Darius Milhaud is zo'n compositie. Heerlijke, veel te weinig gespeelde muziek. Het stuk dateert uit de tijd dat Franse componisten tabak hadden van de pompeuze Duitse muziek en hun inspiratie zochten in de Café Concerts, vaudeville, Amerikaanse jazz en oude Franse muziek. In deze suite worden al die muziekgebieden aangedaan en de klarinet is overal op zijn plaats, dankzij het erg goede spel van Paul Meyer, met pianist Éric Le Sage en violist Tedi Papavrami aan zijn zijde. Meyer buit alle mogelijkheden van de klarinet uit. Je hoort humor en weemoed. Zijn spel klinkt soms als fluweel, maar ook scherp en 'to the point'. Tegen het eind roepen mijmerende, ragfijne lijnen en flarden populaire melodietjes een beeld op van een lente op zijn einde." (Agnes vd Horst, Luister)