We Move (2016)

"Na "Post Tropical" uit 2014 heeft McMorrow eens flink zijn keel gesmeerd. Best pittig om 10 nummers alleen met je kopstem te zingen. McMorrow klonk toen als een gouden engel die met z'n vleugels vastzat tussen de hemelpoort. Op "We Move" heeft-ie z'n vleugels afgeschud en staart hij net zo lang naar zijn eigen spiegelbeeld tot alles om hem heen wazig wordt en alleen zijn pure, eerlijke gedachtes overblijven. Het is een verrassing om te ontdekken dat er toch wel levenslust door z'n aderen stroomt. Geen gefluister meer, hij zingt nu met overtuiging en kracht en heeft zijn crypto-poëzieteksten gelaten voor wat ze zijn. Hoewel je tijdens de instrumentale stukken soms het idee hebt dat je in een Arabische nachtclub bent terechtgekomen (luister maar naar "Evil"), zorgt de surrealistische elektronica in combinatie met James' zuivere stem voor de perfecte dagdroom. "Surreal" is niet voor niets het langste nummer, het is ook de beste samenvatting van het hele album." (Jolien Eijsink, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)