"Op deze vierde plaat van het Britse White Lies klinkt het ene nummer nog vrolijker dan het andere, daarbij de geest oproepend van feelgoodfilms uit de jaren tachtig - inclusief de synthesizers uit die tijd. Erg verrassend klinkt "Friends" dus niet, maar je kunt er wel fijn op meedeinen." (Caya Forman, Lust For Life)\n"De plaat heeft weer alles in zich om de charts te bestormen: grootse refreinen, empatische teksten en een berg bombast in de productie." (Tom Springveld, Oor)