Piano concerto, Op. 39; Concerti da camera nos. 1-3 (1995)

De Etudes Op.39 van Charles-Valentin Alkan behoren tot het allermoeilijkste dat er in de 19de eeuw is verschenen. De Duitse pianist Karl Klindworth bewerkte hieruit de nrs.8-10 tot het hier opgenomen Pianoconcert Op.39, waarmee deze cd wordt geopend. Klindworth stuurde later zijn versie naar Alkan, die zich ingenomen betoonde met het resultaat. Alkan schreef zelf bijna alleen maar voor piano-solo, met als een van de weinige uitzonderingen de Concerto Da Camera Nrs.1-3, die ontstonden in de jaren 1831-1833. Het zijn korte werken, waarvan vooral het derde opvalt door de fraaie melodie waarop het werk is gebaseerd. Van dit stuk is alleen een uitgave voor pianosolo bekend, maar uit comtemporaine recensies blijkt dat het destijds met een begeleiding van strijkers werd gespeeld, welke voor deze opname is gereconstrueerd. Alkans vaak verrassend fraaie muziek wordt hier prima gespeeld door pianist Dmitry Feofanov en het Razumovsky Symphony Orchestra onder dirigent Robert Stankovsky. (Bron: JvG, Muziekweb).