Liszt: Pianoconcerto nr. 1; Schumann: Concerto Op. 54; Grieg: Concerto Op. 16 (1988)

"De nieuwe Liszt is geboren, zei de beroemde pianist Alfred Cortot, nadat hij de 19-jarige Italiaan Arturo Benedetti Michelangeli had horen spelen. De jongeling groeide uit tot een van de grootste musici van de twintigste eeuw. Maar hij bleef ook altijd een mysterie. Alleen zijn naam bezat al een mythische klank. Arturo Benedetti Michelangeli. Zijn gezicht zat bijna altijd in de plooi: onbewogen als een beeldhouwwerk. Soms was er een verlegen begin van een lach, maar vaker bleef het bij een bedachtzame of duistere blik. Hij dankte zijn roem aan een fenomenale techniek en een spel dat vol tegenstellingen zat, een spel waarop niemand greep kon krijgen. Berucht waren zijn vele afzeggingen. Faalangst was hem niet vreemd. De musicus stelde onmenselijke eisen aan de man, zei dirigent en opnameleider Cord Garben, ook een pianist, die zeventien jaar werkte met ABM zoals de Italiaan bij Deutsche Grammophon werd genoemd. (Bron: www.classicstogo.nl).