Forever comes to an end (2017)

Vette Krent in iO Pages 143: "Een Engelse uitdrukking is: if it looks like a duck, and if it quacks like a duck, then it must be a duck. Dus als je de stergitarist van Airbag hebt, Bjørn Riis dus; en de drummer van Airbag, Henrik Fossum; en zo te horen de zanger van Airbag, Alse Tostrup (of is dat Riis zelf?); dan moet het toch gewoon Airbag zijn? Er mag dan wel op staan dat dit de tweede soloplaat van Riis is, we trappen daar niet in. Want dit is dus gewoon een prima Airbag-plaat, met melancholische zang, fijne tempo's en vooral die lyrische gitaar van Riis, die regelmatig zo heftig tekeergaat als de vroege David Gilmour, terwijl er ook trekjes van Marillions Steve Rothery in zijn spel zitten. Die laten zich vooral gelden tijdens de vele instrumentals op dit album, waarvan "Getaway" een prima soundtrack is voor een wilde autorit. Stel dat David Gilmour (inmiddels de 70 gepasseerd) zijn instrument naar zolder brengt, dan staat zijn opvolger niet alleen klaar, hij is al volop in bedrijf!" (André de Waal)