Angel of dusk; Symphony no. 2; A Finnish myth; Fiddlers (1997)

Rautavaara heeft een aantal werken geschreven met een verwijzing naar Engelen in de titel. Angels and Visitations (1978), de Zevende Symfonie: Angel of Light (1992) en de Angel of Dusk (1980), het contrabasconcert. Rautavaara verwijst naar zijn kinderlijke ervaringen wanneer hij zich herinnert: "Telkens opnieuw in mijn dromen, nadert mij een enorm, grauw, machtig, zwijgend wezen, en grijpt mij in zijn armen, zodat ik vreesde dat zijn machtige aanwezigheid mij zou verstikken. Ik vocht voor mijn leven tot ik wakker werd. De gestalte kwam iedere nacht terug, en ik bracht mijn dagen door in angst voor zijn terugkeer. Tenslotte, na tientallen van deze gevechten, leerde ik mij over te geven, deel te worden ervan, en na een poos eindigden de nachtelijke bezoeken." Later legde hij in zijn toelichting verbinding met de gedichten van William Blake en Rainer Maria Rilkes beelden van engelen: "iedere engel is verschrikkelijk". (Bron: www, marienabspoel.nl).