Eonian (2018)

"Een nieuwe Dimmu Borgir cd is een raar iets. Niemand die er over lijkt te praten, niemand die er over lijkt te anticiperen. Het is al bijna sinds de start dat deze band een soort guitlty pleasure is in de scene, ondanks het feit dat dit moeilijk main stream te noemen is En toch zijn ze groot en verkopen ze hopen records. In dat opzicht zijn ze een beetje de porno binnen de metal scene. Niemand is geïnteresseerd, maar velen luisteren er toch naar. Feit is dat ze eigenlijk continu hoge kwaliteit brengen, of het nu evil, grim, cvlt en/of frostbitten is of niet. (...) 2018's Eonian is het wachten duidelijk waard geweest. We horen een gestripte versie van het symfonisch overacterende beest dat ze ooit waren. Ik denk dat we in huidige tijden binnen metal vele bands niet meer in hokjes moeten gaan plaatsen. De discussie of dit nog Black Metal mag worden genoemd hoeft ook niet meer gevoerd te worden. Puristen zijn puristen, en zij zullen deze plaat ook weer lekker publiek afkeuren". (Snoozecontrol).