Singularity (2018)/ Jon Hopkins

Ik wist vijftien jaar geleden al dat ik dit album wilde maken, twitterde Jon Hopkins recentelijk. Een album van een uur gecomponeerd als een film, met scènes die elkaar versterken. Circulair van opzet, beginnend en eindigend met dezelfde noot. Dat klinkt behoorlijk pretentieus, maar dan ken je Jon Hopkins nog niet. De talentvolle Brit staat al jaren met één been op de dansvloer en het andere in de orkestbak. Hij werkte samen met Brian Eno, produceerde voor Coldplay en tekende voor de soundtracks van Monsters en How I Live Now. Singularity is zijn vijfde album, opvolger van Immunity (2013). Dat album wordt beschouwd als zijn clubplaat, terwijl zijn eerdere werk vaak ook geschikt was om bij te chillen. Singularity verknoopt al die verschillende kanten van Hopkins tot een tamelijk gecondenseerd werk, waarin zijn liefde voor transcendente meditatie soms komt bovendrijven. Zo hoor je op het Moderat-achtige Neon Pattern Drum behalve een drumcomputer ook klankschalen". (OOR).