Mandala Brush (2018)

"Spain maakt inmiddels al meer dan twintig jaar indruk met bijna verstilde en zich in een uiterst langzaam tempo voortslepende muziek. Het is een geluid dat ook op de nieuwe plaat van de band rond Josh Haden weer opduikt, maar Spain klinkt dit keer ook rauwer, dynamischer, psychedelischer, jazzier en experimenteler. Het gaat geen moment ten koste van de bezwering van de vorige platen van de band, want deze bezwering is gebleven. Een mooi volgend hoofdstuk in het boek van een van de meest bijzondere bands die ik ken. (...) Mandala Brush klinkt hierdoor als een mix van Low, Songs:Ohia, Cowboy Junkies, American Music Club, Pink Floyd in haar psychedelische jaren, Soft Machine en de muziek van vader Charlie Haden, maar uiteindelijk klinkt het vooral als Spain, dat 23 jaar na het zo bijzondere debuut nog steeds weet te verrassen en te vernieuwen". (Erwin Zijleman, De krenten uit de pop)