The gospel according to water (2019)/ Joe Henry

Joe Henry hoorde ik voor het eerst in 1990 met zijn derde plaat, "Shuffletown." Voor mij de plaat van het jaar. Zijn zeer eigen wijze van liedjes schrijven plus zijn uitermate herkenbare stem maakten diepe indruk. Sindsdien heeft Henry mij niet eenmaal teleurgesteld. En dus ook niet met "Gospel According To Water," zijn vijftiende album alweer. Zoals wel vaker zijn de liedjes in een vrij eenvoudige setting opgenomen in twee dagen tijd. Eenvoudig maar o zo indringend. Persoonlijk maar zeker niet altijd autobiografisch. Zijn zoon Levon levert bijdragen op sax en klarinet. Na het starten van de CD blijf je tot het eind geboeid (bijna letterlijk) luisteren. Een absolute aanrader en misschien wel weer CD van het jaar! Lees ook het interview met Joe Henry bij de weblink. (GT, Muziekbank)