Le passage du Rhin ; Froberger edition ; vol.1 (2001)

In de 17de eeuw ontwikkelde zich een curieuze fusie tussen de methodiek van het componeren en de aloude kunst van de welsprekendheid. Hierdoor werd een muziekstuk als het ware opgebouwd als een gestileerde redevoering, waarin muzikale stijlfiguren een welbepaalde plaats hadden. Een goed voorbeeld is natuurlijk de muziek van Bach. Maar ook sommige muziek van Froberger (1616-1667) had een uitgesproken allegorisch karakter. Deze vrome en nobele geest beschikte over genoeg gelatenheid om de ellende die hem en anderen overkwam te transformeren in muziek vol retorische fijnzinnigheid. De eerste cd in de Froberger Edition van klavecinist Bob van Asperen verklankt dan ook heel wat kommer en kwel: een gevaarlijke tocht over de Rijn, een glijpartij in de bergen, een val in het water, beroving en mishandeling. Veel van deze narigheid hing samen met de gevaren waaraan Froberger en tijdgenoten aan overgeleverd waren als zij zich op reis bevonden. (...)