String Quartets (2005)

De drie werken voor strijkkwartet op deze hebben één thema gemeen: de dood. De Armeense componist Tigran Mansurian (1939) componeerde zijn Strijkkwartet nr.1 in de jaren 1983/1984 ter nagedachtenis aan een bevriend musicus. In het eerste deel ligt de nadruk op de klagende stemmen rond het overlijden. Deze domineren ook het middendeel, zij het in verhevigde vorm, ter aanduiding van de lichamelijke bewegingen, waarmee droefenis wordt geuit. De lof voor de goede eigenschappen domineert het slotdeel, hetgeen overigens niet betekent dat een veel lichtere toon wordt aangeslagen. Kort na de voltooiing van dit stuk overleed een andere vriend van Mansurian, en te zijner ere ontstond in 1984 het Strijkkwartet nr.2. Hoewel onafhankelijk van sterfgevallen ontstaan, heeft ook Testament voor strijkkwartet, geschreven in 2004, een tot nadenken stemmende boodschap. Het werk kommemoreert in zijn eenvoud hoe weinig de mens nalaat, en hoezeer dat wat hij nalaat, hem weer door anderen nagelaten is. (...) (JvG)