Symphonies 9-11 (Dausgaard) (2002)

Rud Immanuel (Rued) Langgaard (1893-1952) was een Deense componist en organist. Doordat zijn muziek nogal afweek van wat gebruikelijk was in de Scandinavische muziek, werd hij pas jaren na zijn dood erkend als een van de interessantste en eigenzinnigste figuren in het Deense muziekleven. Hij was sinds 1926 gehuwd met Constance Olivia Tetens. (...) Hij schreef veel voor symfonieorkest, waaronder 16 symfonieën, en kon uitstekend orkestreren. Al deze symfonieën hebben een titel die de thematiek duidelijk moet maken. Omdat hij zich durfde los te maken van de klassieke vormleer, maken veel werken (zoals Sfærernes musik) een experimentele, pionierende indruk, al doorbrak hij nooit de tonaliteit. Hij liet ook satirische elementen in zijn werken toe. Zo schreef hij een koorwerkje waarin de frase "Carl Nielsen, onze grote componist" eindeloos werd herhaald. Naarmate hij ouder werd, werd zijn componeren steeds behoudender en daarom zijn de vroege symfonieën interessanter dan de latere.