Somebody Up There Likes Me (Mike Figis) (2020)

"Ronnie Wood kennen we als dat eeuwig jonge boefje aan de zijde van Keith Richards, als tweede gitarist op het wereldpodium van The Rolling Stones. Deels een pose, weten we, en dat andere deel van Woods persoonlijkheid, de gemoedelijke prater met kunstzinnige inslag, komt ruim aan bod in de documentaire van Mike Figgis (Leaving Las Vegas). Figgis is ook een Brit, en een leeftijdsgenoot van Wood. Meteen komt het gesprek op drank en drugs, rijkelijk aanwezig in verschillende levensfasen van de inmiddels cleane, krasse knar. Muziek heeft vanzelfsprekend ook een belangrijke rol in de docu, die plezierig voortkabbelt, alsof je deelgenoot bent van een gesprek tussen oude vrienden. Alweer 45 jaar vult Wood de gaten in de riffs van Keef. Being in the right place, in the right time, zegt ie zelf. Bescheiden kerel: op de akoestische gitaar, zingend, zou je hem nog steeds een solocarrière toedichten. Nooit kwam het ervan. De reden laat zich raden: Ronnie Wood is de ideale meesterknecht." (Cinemagazine)