Symphony no. 3 (Arr. for two pianos) (1996)

De symfonieen van Brahms werden door diens tijdgenoten altijd maar weer in het verlengde gezien van de symfonieen van Beethoven. Toen Brahms Derde Symfonie in premiere ging, werd dit werk dan ook onmiddellijk als 'heroisch' getypeerd, omdat tenslotte ook Beethovens Derde bekend stond als de Heroische. Brahms' Derde zet inderdaad strijdlustig in, waarbij het openingsmotief F, As, F verwijst naar Brahms' motto Frei aber froh'. Het einde van deze symfonie is echter allerminst heroisch. De muziek dooft uit in een berustend pianissimo. De transcendente schoonheid van de allerlaatste maten doet ironisch genoeg eerder denken aan Brahms opponent Wagner dan aan Beethoven.