Yellow Daffodils (2003)

"Wie heden ten dage op zoek gaat naar tafelmuziek bij een of ander romantisch dineetje voor twee, hoeft zich niet langer de haren uit het hoofd te rukken in een zoektocht naar een geschikte cd. Dankzij de revival van de soft jazz loopt het platenkopende mainstreampubliek weer warm voor oorstelende softjazz. Het genre kent met vooraanstaande dames als Diana Krall, Norah Jones en Cassandra Wilson al enkele absolute toppers, en daar probeert de Malawiaans-Britse Malia zich ietwat krampachtig tussen te wurmen. Toch vind ik 'Yellow Daffodils' niet die verrasing die je vooraf van een volgens de bio althans potentiële topper in het genre zou verwachten. Malia is op haar debuut duidelijk nog op zoek naar een eigen gezicht en geluid. Het is dan ook met enorm veel genoegen dat ik deze prachtige vrouw met potentie het voordeel van de twijfel gun. Met een betere producer zal dat zeker lukken, of wellicht weet producer André Manoukian zich op een 2e album van Malia te revancheren.." (Muziekwereld)