Niemand weet precies waarom Alex "Rice" Miller, een uiterst getalenteerd bluesharmonicaspeler uit Arkansas die Howlin’ Wolf nog harmonica leerde spelen, zich de naam van een andere Sonny Boy Williamson, uit Tennessee, toe eigende. Zeker is dat John Lee Williamson, de originele Sonny Boy, bezwaar aantekende maar tot een rechtszaak kwam het niet. Na de gewelddadige dood van de eerste Sonny Boy in 1948 lag de weg voor Miller open om ook platen uit te brengen onder zijn oneigenlijke naam (ook wel Sonny Boy Williamson II, om het onderscheid aan te geven). Dat deed hij bij het beroemde label Chess en die platen waren zeer succesvol. Op "King Biscuit Time" staan opnames uit 1951. De titel verwijst naar een radioshow op KFFA radio waarin hij dagelijks optrad. In de jaren zestig was hij regelmatig in Engeland te zien waar hij optrad met The Animals en The Yardbirds. Zijn opvliegende, agressieve karakter weerspiegelde zich in zijn stijl, waardoor hij eenvoudig te onderscheiden is van de meer zachtaardige Sonny Boy [I]|
Nederlands
| Titel | King Biscuit Time |
| Auteur | Sonny Boy Williamson |
| Type materiaal | CD |
| Uitgave | Arhoolie, 1989 |
| Overige gegevens | 1 disc |
| Taal | Nederlands |