Carry Me Home (2022)/ Staples, Mavis ; Helm, Levon

"This Is My Country opent de score, op soepele ritmiek en soulvolle gitaarlicks diept de song die Curtis Mayfield samen met The Impressions bracht een politiek statement uit 1968 dat het diepgewortelde racisme en ongelijkheid hekelde en actueler blijft dan ooit. Via de rauwe blues van Trouble In Mind met hamerend pianospel en op wiegende blazers komen we bij de gospel. Farther Along vloeit er moeiteloos met een impressionante acapella uitvoering. Na Handwriting On The Wall, volgt het van Nina Simone geleende I Wish I Know How It Would Be To Be Free in een swingende uitvoering. Uiteraard keert Mavis terug naar haar eigen roots, het door orgel en priemende gitaren aangestuurde Move Along Train van vader Roebock ’Pops’ Staples werd ooit door Helm gecoverd. De gastheer blijft overigens op opvallend de achtergrond ergens achter zijn drumkit. Achteraf bekeken klinkt This Maybe The Last Time pijnlijk profetisch evenals Helm’s When I Go Away." (Written in Music)|