Passacalle de la follie (2023)

In het boekje wordt het aangeduid als 'Fragmenten van een muzikale conversatie', een treffende omschrijving van Passacalle de la Follie, maar evenzeer van toepassing op zoveel andere muziek. Dit repertoire spitst zich toe op de kamermuziek zoals die aan het Franse hof rond de overgang van de zestiende naar de zeventiende eeuw werd gecomponeerd, maar ook elders in Frankrijk, en dan met name in en rond Parijs, tot klinken kwam. (...) De countertenor Philippe Jaroussky en het door Christina Pluhar (zij tekende voor vrijwel alle en bovendien smaakvolle arrangementen) geleide ensemble L'Arpeggiata hebben gezorgd voor contrastrijke, zowel vocaal als instrumentaal fraai geboetseerde vertolkingen, waarin de lyriek vrij mag stromen en vocale virtuositeit niet op de eerste plaats staat. Maar dat niet alleen, want ook het kruidige karakter van sommige liederen komt indringend tot uiting, nog aangezet door het verre van alledaagse repertoire. (opusklassiek.nl)