Andromaque (2023)

Dirigent Hervé Niquet heeft zich met Le Concert Spirituel toegelegd op het vertolken van Franse muziek uit de zeventiende en achttiende eeuw. Hierbij werpt hij zich ook op als ambassadeur van vergeten muziek, zoals deze opera van Grétry. De opera’s van Grétry zijn in de loop van de negentiende eeuw verdrongen, maar vormen desondanks een belangrijke schakel in de ontwikkeling van het genre. Grétry greep terug op het klassieke drama door, in vergelijking tot zijn voorgangers, veel gebruik te maken van recitatieven, terwijl hij spaarzaam was met koren en balletten. Op deze manier werd de verhaallijn zo min mogelijk onderbroken. Andromaque is een van zijn weinige tragedies en daarin heeft het koor wel een belangrijke plaats. Het leverde bij het publiek in 1780 de kritiek op dat het werk veel op een oratorium leek. Niquet tekent voor een galante uitvoering, waarbij de zangers en het orkest een gepolijst geheel vormen. (muziekweb.nl)