Fish Bowl (2023)

"Als violiste in het Portland Philharmonic Orchestra en jazzstudente aan de Manhattan School of Music leek de Amerikaanse Kate Davis voorbestemd voor een carrière in de highbrow-regionen van de muziek, maar het werd pop. Het leuke is dat je op haar albums hoort hoezeer ze die keuze nog altijd als een bevrijding ervaart: pop is haar speeltuin, waarin ze haar muzikale onderlegdheid in dienst stelt van haar verraderlijk lichte liedjes. Je zou "Fish Bowl" een conceptalbum kunnen noemen, over een fictief personage, FiBo, dat nogal lijkt op Davis. We volgen FiBo vanaf het moment dat ze het roer besluit om te gooien en op zoek gaat naar nieuw levensgeluk, een queeste langs twaalf sprankelende, persoonlijke liedjes. Gelaagd en getrapt in "Call Home", klein en intiem in "Yoyo". Als album bijzonderder dan de afzonderlijke liedjes, al redden diamantjes als "Consequences" en "Long Long Long" het ook alleen." (Volkskrant)