Eat The Worm (2023)

Jonathan Wilson kennen we sinds “Gentle Spirit” (2011) van platen waarbij het heerlijk wegdromen is, op muziek die de stijl van Pink Floyd anno 1970 verenigde met wat er destijds in Laurel Canyon gebeurde. Die Pink Floyd-link werd wel erg tastbaar toen hij in 2017 toetrad tot de band van Roger Waters. “Eat The Worm” is zijn vijfde reguliere album, dat deels voortbouwt op hoe we Wilson kennen maar ook deels een ietwat stekeliger, ongrijpbaarder aanpak laat horen. Hij creëert daartoe een kleurrijk, afwisselend en breed amalgaam aan geluidenpracht waarvoor een niet te tellen reeks instrumenten wordt aangewend. Die bespeelt hij niet alleen zelf (waaronder een 'shit-ton of percussion'), ook toetsenist Drew Erickson kijkt niet op een instrument meer of minder (onder meer 'various old overpriced synths'). Ook een strijkers- en blazersensemble is present. Die ongrijpbare aanpak zit hem in de verrassingselementen die zomaar op kunnen duiken en die het resultaat iets dwarsigs verkwikkends geven." (AAFM's Xymphonia)