Persoonlijk relaas van een vrouw die door long covid niet meer kan werken of deelnemen aan het sociale leven, en bij het raadplegen van wetenschappelijk onderzoek ontdekt dat long covid overeenkomsten vertoont met andere postinfectieuze ziekten die vaak onderbehandeld blijven.
Een persoonlijk relaas over het aanhoudende en vaak vergeten lijden van long covid-patiënten sinds de coronapandemie. Na een milde covidbesmetting liep Anne Vroegindeweij in 2021 zware long covid op. Ze veranderde van een energieke jonge vrouw in iemand die al ziek wordt van een korte wandeling. Online houdt ze contact met lotgenoten en volgt ze het wetenschappelijk onderzoek op de voet. Vanuit haar isolement doet ze een wrange ontdekking: long covid is niet uniek, maar lijkt op andere postinfectieuze ziektes, zoals ME en chronische lyme. Die ziektes zijn dankzij een combinatie van medische misinterpretatie en misogynie jarenlang nauwelijks serieus genomen en verkeerd behandeld. Ondanks die voorgeschiedenis, beschrijft Vroegindeweij, maken we nu opnieuw dezelfde fouten. Persoonlijk, vlot en bevlogen geschreven. Anne Vroegindeweij werkte als redacteur bij vrouwenrechten-ngo ActionAid. Sinds ze lijdt aan long covid kan ze niet meer werken of deelnemen aan het sociale leven.
Nederlands | 9789044548952 | 190 pagina's
Titel | De achterblijvers : over de vergeten pandemie van long covid |
Auteur | Anne Vroegindeweij |
Type materiaal | Boek |
Uitgave | Amsterdam : De Geus, [2023] |
Overige gegevens | 190 pagina's - 20 cm |
Annotatie | Met literatuuropgave |
ISBN | 9789044548952 |
PPN | 438475003 |
Rubriekscode | 605.11 |
Taal | Nederlands |
Onderwerp algemeen | Long COVID; Verhalen |
PIM Rubriek | Lichaam en Gezondheid |
PIM Trefwoord | Infectieziekten |
De vijftienjarige Marianne raakt vermist en wat niemand weet is dat ze dichtbij met een twintig jaar ouder man op een natuureiland verblijft. Haar zus Nicole worstelt met de situatie, vertrekt naar Zuid-Spanje maar blijft hoop houden dat Marianne gevonden wordt.