Nublues (2024)

"Vibrafonist Joel Ross pakt op "Nublues", zijn vierde album voor het label Blue Note, alles anders aan. De postbopschema’s met veel druk samenspel en wisselingen in tempo’s maakten de platen van Ross (27) niet altijd even genietbaar. Op "Nublues" kiest hij voor de blues als stijlmiddel. De spirituele variant van John Coltrane welteverstaan, van wie hij met zijn inmiddels vaste begeleidingsband twee nummers speelt. Altsaxofonist Immanuel Wilkins en pianist Jeremy Corren laten Ross’ eigen "Early" naadloos overlopen in Coltranes "Equinox". De muziek ademt, er zit rust tussen de solo’s en Ross begint het titelstuk met een minutenlange solo op de vibrafoon, waar zijn begeleiders uit ontzag maar moeilijk doorheen durven komen. "Nublues" is voorlopig het mooiste album van Joel Ross, door de eenduidige keuze voor blues en doordat hij zijn uitstekende begeleiders wat gunt. Zo’n McCoy Tyner-achtige solo van Corren in "Ya Know" is echt iets nieuws op een Joel Ross-album." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)