Shlon (2019)

"Shlon verandert niet veel aan de dabke-techno-formule die Souleyman op "Wenu Wenu" heeft vastgelegd. Elk van de zes nummers wordt aangekondigd als een ‘liefdeslied’ en bevat poëzie van zijn oude medewerker Moussa Al Mardood, die Souleyman uitdrukt in zijn keelachtige, krachtige bariton, terwijl snelle chromatische composities afkomstig zijn van toetsenist Hasan Alo en saz-speler Azad Salih. De kitscherige percussie van de vroege platen wordt vervangen door een diepere, rommelende groove op het openingstitelnummer terwijl de majeurakkoordtrance van Shi Tridin en de gelaagde percussie van Abou Zilif allemaal comfortabel is ingebed in de clubruimte. Het langzamere traditionele nummer "Mawwal" is een hoogtepunt, met een filmische opening. Hier krijgt de rijke stem van Souleyman ademruimte om teksten van eeuwige liefde te zingen in een zachter, smekend register. Op "Mawwal" laat Souleyman zijn jarenlange ervaring zien; hij is een volmaakte folkzanger, maar zeker ook een entertainer." (The Guardian)