As It Ever Was, So It Will Be Again (2024)

"Bloemlezing in vier delen. Wie houdt van verhalende indierock zit hier aan het juiste adres. Geestdrift lijkt hier het thema te zijn, met bevlogenheid en ruimte voor prachtige arrangementen, en inhoudelijk telkens dansend tussen morbide verhalen en gevatte formuleringen. Opener "Burial Ground" liet eerder al horen dat het een fantastische catchy vintage Decemberists-single is over een samenkomst op een kerkhof, met in zijn staart nog een trompet die de puntjes op de i zet. Maar meteen erna gaat het feestje door want op "Oh No!" leidt een swingende calypsomelodie ons op geniale wijze naar een uit de hand lopend huwelijksfeest. "Long White Veil" brengt met zijn pedal steel gitaar een soort spookachtige kruisbestuiving tussen surfrock en country en rondt de eerste zijde prachtig af. "I married her, I carried her. On the very same day I buried her.", The Decemberists weten nog steeds hoe ze een lach en een traan in één liedje kunnen brengen." (Dansende Beren; 4 uit 5 sterren)