Orgy Of The Damned (2024)

""Instrumentele platen vind ik echt heel saai", vertelde Slash in 2014 in Lust For Life 043. Voor zijn tweede soloalbum - zijn werk met Myles Kennedy dus niet meegerekend - benaderde de Guns N' Roses-gitarist dan ook weer de nodige gastvocalisten, precies zoals hij al deed voor zijn debuut. Anders dan die voorgangers uit 2010 is "Orgy Of The Damned" een hommage aan de bluesmuziek waar Saul Hudson al op jonge leeftijd door gegrepen werd. Die keuze zou zijn trouwste volgers ook weer niet heel erg moeten verbazen, want in de jaren negentig toerde de man al met zijn Slash's Blues Ball - een kortstondig project dat hij nu zelf afdoet als "een dronken coverband". Op basis van de tracklist kun je al voorspellen hoe meerdere songs op "Orgy Of The Damned" klinken. Zo levert Slash zowaar zijn beste album af sinds het debuut van Slash's Snakepit, mede dankzij zijn meest begeesterde soleerwerk in jaren." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)